Η αγαπημένη δικαιολογία Αμερικανών μαθητών ,
όταν ρωτά η δασκάλα ,“where is your homework” και δεν έχουν φέρει εργασία ,είναι…
«My dog ate my homework!»
Απίστευτο; Κι όμως!
«My dog ate my homework!»
Απίστευτο; Κι όμως!
Οι δικαιολογίες ,που
ακούμε συνήθως στο ελληνικό σχολείο είναι:
«Το ξέχασα σπίτι
το τετράδιο».
«Εε.. το έβαλα χτες στην τσάντα αλλά τώρα δεν το βρίσκω».
«..δεν
ήξερα ότι τις είχαμε για σήμερα τις ασκήσεις».
«…ξέχασα να την κάνω…»
Λοιπόν , γιατί τα παιδιά «ξεχνούν» την εργασία τους ; Και , αλήθεια , είναι απαραίτητες οι εργασίες στο σπίτι; Δε φτάνουν όσα κάνουν στην τάξη;
Τα παιδιά
«ξεχνούν» κάτι ,όταν απαιτεί κόπο. Όπως κι οι μεγάλοι. Αλλά οι κοινωνικές
υποχρεώσεις μας αναγκάζουν να συμβιβαστούμε. Όταν όμως μας επιβραβεύουν για ένα
έργο, μας αρέσει.
Οι εργασίες του
σπιτιού βοηθούν τα παιδιά να εμπεδώσουν γνώσεις και δεξιότητες που κατέκτησαν στην τάξη. Επιπλέον αποτελούν γέφυρα
επικοινωνίας σχολείου και σπιτιού, γιατί
οι γονείς μαθαίνουν ,τι γίνεται στην τάξη και σε ποιο επίπεδο είναι το παιδί.
Όλες οι έρευνες
δείχνουν πως ,όταν και οι γονείς βοηθούν
στη μάθηση των παιδιών , συμβάλουν στη
μόρφωσή τους. Χρειάζεται επίβλεψη και βοήθεια λοιπόν.
Πώς μπορούν
να βοηθήσουν οι γονείς στο σπίτι;
Καταρχάς δεν είμαστε
όλη την ώρα πάνω από το παιδί. Χάνει την αυτοπεποίθησή του και συνηθίζει να
εξαρτάται διαρκώς από το γονιό.
Σε καμία περίπτωση δεν κάνουν οι γονείς την εργασία
!
Εξάλλου οι δάσκαλοι πάντα το καταλαβαίνουμε.
Ο χρόνος ενασχόλησης
παιδιού Δ’ τάξης, για διάβασμα και γραπτά
,είναι από μία μέχρι μιάμιση ώρα. Αν προσέχει στην τάξη ,δε χρειάζεται
παραπάνω.
Το σωστό είναι, το
παιδί να αρχίζει από τα δύσκολα, γιατί είναι το μυαλό ξεκούραστο.
Στα θεωρητικά
μαθήματα διαβάζουμε αυτά που υπογραμμίζουμε . Αυτά , τα υπογραμμισμένα , σε
πολλά σχολεία τα δίνουν ως σχεδιάγραμμα. Έτσι όμως το παιδί χάνει την επαφή του
με το βιβλίο.
Φυσικά ,ποτέ δε
μαθαίνουμε απ’ έξω! Σημασία έχει να μπορούμε να απαντήσουμε με δικά μας λόγια
,αυτό που καταλάβαμε.
Όταν το παιδί τελειώνει
τις εργασίες, ο γονιός πρέπει να το ελέγχει ,αποφεύγοντας λεπτομερείς
διορθώσεις.
Όταν το παιδί δυσκολεύεται , του δίνουμε
βοήθεια ,όχι τις απαντήσεις. Αν δε μπορεί να λύσει μία άσκηση ,ας την κάνει όπως την καταλαβαίνει, ας είναι και
λάθος! Συμβουλέψτε το ,να ζητήσει την επομένη μέρα βοήθεια από τη δασκάλα.
Τέλος ,όταν τα
παιδιά τελειώνουν με τα καθήκοντά τους , καλό είναι να τα επιβραβεύουμε , γιατί
το έχουν ανάγκη.